ziekenhuis Sint-Antonius

Het oudste ziekenhuis van Tonnerre werd vermoedelijk in de 2e eeuw gebouwd om mensen te huisvesten die leden aan het "Sint-Antoniusvuur" of de "brandende ziekte" als gevolg van langdurige vergiftiging door moederkoren. Patiënten leden aan hallucinaties en extreme jeuk, waardoor ze het gevoel kregen dat hun lichaam in brand stond, voordat ze uiteindelijk gangreen werden. Waarschijnlijk werd het weinig gebruikt buiten epidemische periodes, maar aan het eind van de 17e eeuw werd het toegevoegd aan het Antonins de Troyes.